พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค [6. พรหมสังยุต]
1. ปฐมวรรค 10. โกกาลิกสูตร
20 อัพพุทนรก เป็น 1 นิรัพพุทนรก
20 นิรัพพุทนรก เป็น 1 อพัพพนรก
20 อพัพพนรก เป็น 1 อุหหนรก
20 อุหหนรก เป็น 1 อัฏฏนรก
20 อัฏฏนรก เป็น 1 กุมุทนรก
20 กุมุทนรก เป็น 1 โสคันธิกนรก
20 โสคันธิกนรก เป็น 1 อุปปลนรก
20 อุปปลนรก เป็น 1 ปุณฑริกนรก
20 ปุณฑริกนรก เป็น 1 ปทุมนรก
โกกาลิกภิกษุไปเกิดในปทุมนรกแล้ว เพราะมีจิตผูกอาฆาตในสารีบุตรและ
โมคคัลลานะ
พระผู้มีภาคผู้สุคตศาสดาได้ตรัสเวยยากรณภาษิตนี้แล้ว จึงได้ตรัสคาถาประพันธ์
ต่อไปอีกว่า
ผรุสวาจา (คำหยาบ) เป็นเหมือนผึ่ง
เครื่องตัดตนของคนพาลผู้กล่าวคำชั่ว
ย่อมเกิดที่ปากของบุรุษ
ผู้ใดสรรเสริญคนที่ควรติเตียน
หรือติเตียนคนที่ควรสรรเสริญ
ผู้นั้นชื่อว่าสั่งสมความผิดไว้ด้วยปาก
ย่อมไม่ประสบความสุข เพราะความผิดนั้น
การปราชัยด้วยทรัพย์
ในการเล่นการพนันจนหมดตัวนี้
เป็นความผิดเพียงเล็กน้อย
